καλόκοπος

καλόκοπος, -ον (Μ)

αυτός που έχει καλό κόψιμο, καλοκαμωμένος, με καλή διάπλαση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* (< επίρρ. καλά) + -κοπος (< κόπτω), πρβλ. νεό-κοπος, ολό-κοπος].